نیوز: سفر در زمان این رمان اغلب توسط رمان های علمی تخیلی ،نمایش های تلویزیونی و فیلم ها مطرح می شود. مانند سفر به آینده ایا اساسا چنین چیزی امکان پذیر است؟
پیاده روی ستاره ای ذرات کرونیتون را ایجاد کرده است تا وجود اثرات هشدار دهنده زمان را گزارش کند . ایا چنین چیزی ممکن است یا فقط تخیل انسان است ؟ایا تئوری قابل قبولی وجود دارد ؟ایا سفر در زمان امکانپذیر است؟
فضا،زمان
قبل از پرداختن به سوال سفر در زمان ،این سوال مطرح است که چه شرایطی از جهان امکان ایجاد این نظریه در مورد دور زدن زمان را دارد؟
نخست باید با مفهوم فضا -زمان اشنا شویم . در سال ۱۹۰۹ مینکوفسکی تئوری زمان و مکان را منتشر کرد. که حاکی از ان است که فضا -زمان دارای جهار بعد است.
اندکی بعد البرت انیشتین با طرح این نکته که بحث در مورد زمان و زمان می تواند بسته به سرعت مشاهده کننده تغییر کند،رابه بحث فضا-زمان اضافه کرد.
نشنال ژئو گرافیک نیز به جزئیات ازمایش فکررعدو برق به قطار در حال حرکت می پردازد :اگر صاعقه همزمان به جلو و عقب قطاری که با سرعت ۲۰۰۰ مایل در ساعت حرکت می کند برخورد کند ، ناظران خارج از قطار شاهد برخورد همزمان هستند . اما اگر یک نفر در داخل قطار باشد متوجه خواهد شد که برخورد عقب کمی با تاخیر اتفاق می افتد زیرا قطار به سرعت در حال حرکت به جلو است.
فلش و انتروپی (هرج و مرج)
همه چیز در جهان در حال گذر از زمان است اما با سرعت متفاوت همانطور که ناسا اشاره کرد ،همه ما با همان سرعت پیش می رویم ،۱ ساعت در ساعت ،اما بسته به موقعیت مکانی شما – در هواپیما در بالای کوه اورست یا در عمق زمین برداشت شما از زمان متفاوت است.
می توان تصور کرد که زمان همچون یک پیکان است که حرکت رو به جلو دارد و این تصور شباهت زیادی به قانون دوم ترمودینامیک دارد که می گوید انتروپی (یا هرج ومرج ) فقط در یک جهت جریان دارد .
بنا براین ، برای هر نظریه ای درباره سفر در زمان باید به دو سوال مهم پاسخ دهد : ایا می توانیم با سرعت بیشتری زمان را کنترل کنیم تا سریعتر پیش برود ؟ ایا می توانیم جهت ان را تغییر دهیم؟
به طور تئوریک
نظریه نسبیت انیشتین توضیح می دهد که با نزدیک شدن اجسام به سرعت نور ،زمان کند می شود
یک کشتی با شتاب مداوم با سرعتی برابر با گرانش زمین را تصور کنید که ظرف چهل سال ان را به مرکز کهکشان می برد و به عقب بر می گرداند ،به لطف اثر اتساع زمانی در سرعت نزدیک به نور اما این سفر شصت هزار سال بر روی زمین طول می کشد.
در عین حال بازگشت به گذشته پیچیده تر است از نظر تئوری ، باید بتوان فضا – زمان را به گو نه ای منحنی کرد که منحنی هایی مختص به زمان ایجاد کند – مسیرهایی از طریق فضا که کاملا انحنا دارند و به زمان شروع خود باز می گردند و امکان سفر به گذشته را فراهم می کند.
متاسفانه ،همانطوری که توسط دائرهالمعارف اینترنتی فلسفه اشاره شده است ،منحنی های lop بسته به زمان که به طور طبیعی اتفاق می افتد ، بعید به نظر می رسند زیرا جهان فقط در حال انبساط است.
بحث فنی
پرو فسور گری ت هوروویتس از دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا میگوید که اثر اتساع زمانی سرعت بالا با ازمایش هایی که به طور چشمگیری پشتیبانی شده است ، برای همه ساعتها از جمله پیری بیولوژیکی اعمال میشود.
رسیدن به سرعتهایی که اتساع زماع معنی دار میشود به مقادیر عظیم انرژی و به شتاب مداوم احتیاج دارد .
در مورد سفر به گذشته ،دانشمندان استفاده از سوراخهای کرمی راپیشنهاد کرده اند تونل هایی درفضاکه با خم شدن، زمان نقاط دور دست رابه هم متصل میکنند و طبق کرم چاله ها ساخته شده اند .که به نظر میرسد از راه دور می توان میدان مغناطیسی را حمل کرد .
اگر چه این امر به منظور جابه جایی افراد یا حتی ذرات در طول فضا نیست اما این یک گام در مسیر درست برای دستیابی نیروهای لازم برای هر تئوری سفر در زمان است.
آیا سفر در زمان امکان پذیر است؟
پاسخ کوتاه است از انجایی که فضاپیما ها و فناوری موتور مسافران را به سرعت نور نزدیک میکند،این امر میتواند به طور موثری سرعت روزها وساعت ها را کاهش دهد. وفضا نوردان را به سمت اینده سوق دهد اما سفر به گذشته پیچیده تر است درحالی که از نظر تئوری نسبیت عام امکان سفر به گذشته فراهم است .اما هنوز یک روش عملی برای سفر به گذشته پیدا نشده.
به عبارت دیگر به زودی منتظر سفر وبازگشت به گذشته نباشید.
